ตอนเรียน ม.5 ม.6 อาจารย์อภิชาติ พ่วงป่าไหม ได้ให้สมัครสอบคัดเลือกเพื่อไปเรียนภาคฤดูร้อนที่ประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ก็เลยลองสอบดู ในครั้งนั้นสอบได้ลำดับที่ 5 ซึ่งน่าจะเป็นเป็นกลุ่มคนที่ได้คะแนนใกล้เคียงกัน และได้ไปซิดนีย์ แต่ต้องออกค่าใช้จ่ายเองประมาณ 5 หมื่นกว่าบาท

เงิน 5 หมื่นในช่วงเศรษฐกิจฟองสบูแตกไม่ใช่น้อย อย่าว่าแต่ภาวะฟองสบู่เลย ลำพังภาวะปกติที่บ้านก็ไม่มีเงินให้ใช้จ่ายมากมายอยู่แล้ว… ก็เป็นอันว่าอดไป

ผ่านมาหลายปี ได้ไปต่างประเทศบ้าง รอบๆ บ้านเรา เริ่มที่กัมพูชา เวียดนาม ลาว พม่า ก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้ไปไกลกว่านี้ จนกระทั่งย้า่ยมาโรงเรียนประสาทวิทยาคาร ถึงได้เห็นรุ่นพี่ๆ เขาได้เดินทางไปอยู่ต่างประเทศช่วงสั้นๆ โดยเฉพาะในส่วนของโครงการพัฒนาประเทศไทยเป็นศูนย์กลางการศึกษาในภูมิภาค ที่ สพฐ. ได้ทำ MOU กับประเทศออสเตรเลีย และมีหลายท่านได้ไปมาแล้ว ก็เริ่มแอบหวังว่าจะได้เดินทางไปบ้าง แต่ก็ยังไม่สบโอกาสสักที จนกระทั่งปีนี้ ได้รับแจ้งว่าจะมีการรับสมัครอีก ก็เลยเตรียมตัวเรื่องการสมัคร และภาษาอังกฤษ

อันที่จริงเรื่องภาษาอังกฤษก็เตรียมตัวมาระดับหนึ่งแล้ว ก็เลยไม่ได้เตรียมอะไรมาก แค่ลองตอบคำถามที่คิดว่าเขาจะถามเป็นภาษาอังกฤษดูตามคำศัพท์ที่เรามีเท่านั้นเอง จากนั้นก็ไปสอบ… ทีแรกนึกว่ามีสอบข้อเขียนด้วย แต่เอาเข้าจริงมีแค่การสอบสัมภาษณ์เท่านั้น มีกรรมการ 5 คน เป็นผู้สัมภาษณ์ เมื่อประกาศผลก็มีชื่อเป็น 1 ใน 20 คนที่ได้รับคัดเลือกให้ไปแลกเปลี่ยนที่เมืองแอดิเลด รัฐออสเตรเลียใต้ ประเทศออสเตรเลีย เป็นเวลา 2 สัปดาห์ เจ้าหน้าที่บอกว่านี่เสมือนเป็นนักเรียนทุนของกระทรวงกันเลยทีเดียว

ตื่นเต้นเมื่อตอนประกาศผลแล้ว ตอนเตรียมตัวนี่ตื่นเต้นกว่า ดีที่ทางสำนักการบริหารงานมัธยมศึกษาตอนปลาย หรือ สมป. เป็นผู้เตรียมเอกสารต่างๆ ไว้ให้ เรามีหน้าที่แค่จัดส่งเอกสารไปเท่านั้น ก่อนเดินทาง 1 สัปดาห์ ก็มีการปฐมนิเทศผู้ที่จะเดินทางไปแลกเปลี่ยน และกลับมาเก็บของ ตอนนี้แหละเครียด อยากเอาของไปฝากไปก็งบน้อย กระเป๋าก็ใบเล็ก เสื้อผ้าก็พะวงว่าจะพอไหม เอาอะไรไปได้บ้างไม่ได้บ้าง วันเสาร์อาทิตย์ระหว่างที่อยู่อยากไปซิดนีย์ต้องทำอย่างไร การจองตั๋วเครื่องบินทำอย่างไร การจองโรงแรมทำอย่างไร การได้มาออสเตรเลียครั้งนี้ต้องทำเรื่องพวกนี้เองทั้งหมดเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นดี

เมื่อถึงวันเดินทาง ไปขึ้นเครื่องบนที่สนามบินสุวรรณภูมิ ก็เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ได้ขึ้นเครื่องที่นี่ ตื่นเต้นๆ ทุกขั้นตอนมีแต่ความตื่นเต้น บอกพี่ๆ น้องๆ ร่วมคณะว่างไปไหนเอาผมไปด้วยนะครับ ก็นะ ครูคณิตศาสตร์คนเดียว (มีครูสังคมอีกคน) จากครูทั้งหมด 16 คน เป็นครูภาษาอังกฤษ 14 คน ขึ้นเครื่องตอนเย็นๆ ไปรอตั้งแต่เที่ยง ทำนั่นนี่ที่ต้องทำแล้วก็เช็คอินตอนบ่ายสาม รอขึ้นเครื่อง 6 โมงเย็น บินลัดฟ้าสู่สิงคโปร์เพื่อเปลี่ยนครื่องบิน และบินยาวไปลงที่แอดิเลด เมืองหลวงของรัฐออสเตรเลียใต้ ตอนเช้าวันที่ 2 พฤษภาคม 2559 เวลาของแอดิเลดเร็วกว่าเมืองไทย 2 ชั่วโมงครึ่ง เท่ากับว่า ตอนนี้เมืองไทยประมาณตีสี่เท่านั้นเอง… ไงล่ะ ตีสี่ต้องไปทำงานแล้ว ปรับตัวทันไหมครับพี่น้อง

คุณครูพี่อั๋น
09-05-2559