ตอนส่งเข้าประกวดเมื่อกลางปี ๒๕๕๔ คิดแค่ว่า ขอผ่านเกณฑ์ก็พอ ยิ่งเมื่อประกาศคนสมัครเมื่อปลายปี กลับพบว่า ความหวังว่าจะได้ ๑ ใน ๑๐ คงยิ่งยากออกไปอีก เพราะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ส่งงานเข้าประกวด ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ที่มีความสามารถทางด้านการสร้างเว็บและพัฒนาเวบไม่น้อย

ต่อเมื่อประกาศผลเมื่อวันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ มีซื่อเป็น ๑ ใน ๑๐ ของครูมัธยมศึกษาที่ได้รับการคัดเลือกให้เข้ารับรางวัล ดีใจมาก จนเก็บอาการไม่อยู่ เพราะถือเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (นับถึงปัจจุบัน) ที่ได้รับมา เป็นกำลังใจที่จะพัฒนางานด้านนี้ต่อไป ทั้งๆ ที่เคยคิดจะเลิกล้มไปแล้ว เพราะว่านักเรียนโรงเรียนประจำตำบลเข้าถึงได้น้อย

จนเมื่อนักเรียนคนหนึ่งได้เข้ามาแล้วพูดว่า

“ไม่คิดเลยครับ ว่าจะเป็นเว็บของคุณครู นึกว่าครูที่กรุงเทพซะแล้ว ที่ไหนได้ อยู่สุรินทร์นี่เอง..จาก สุรวิทยาคาร ครับ ขอบคุณข้อสอบเลขยกกำลังมากเลยครับ เป็นประโยชน์มาก :)”

นั่นจุดประกายให้ผมทำงานนี้ต่อ ด้วยเหตุผลว่า

“นักเรียนของเราเข้าถึงได้น้อยก็ไม่เป็นไร ถ้านักเรียนคนอื่นจะได้ ก็ยินดี“

ก็เลยทำงานนี้ต่อ

และรางวัลนี้…ก็จะเป็นกำลังใจที่จะทำงานต่อไปให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ

พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ หลายคนในที่นั่้น โดยการนำของครูกฤตยา ศรีริ ก็ได้เล่าแนวคิดในการสร้างและพัฒนา ตลอดจนกำลังใจที่สร้างงาน คณะทำงานของ สทร. ได้ชี้แจงเกี่ยวกับแนวทางการตัดสิน มีสองข้อเท่านั้นเองที่สำคัญ คือ มีสื่อและร่องรอยการใช้ ซึ่งทุกคำพูดเป็นกำลังในการสร้างงาน และพัฒนางานต่อไป

กว่าจะได้รับรางวัลเว็บไซต์ที่มีสื่อการสอนรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ออนไลน์ (Web Media) ประจำปี ๒๕๕๔ โดยเป็น ๑ ใน ๑๐ ของครูมัธยมศึกษาทั่วประเทศที่ได้รับเกียรตินี้ ข้าพเจ้าอยากจะกล่าวขอบคุณความรู้ แนวคิด และความกรุณาจากบุคคลมากมายหลายฝ่าย

คุณครูวัลลภ  ศรีวงศ์จรรยา ครูคอมพิวเตอร์คนแรก (ปัจจุบัน (๒๕๕๕) ผอ.โรงเรียนวัดท่าวัว สพป.สระบุรี ๑) และคุณครูจำลอง  ขาวผ่อง ครูคอมพิวเตอร์ (ปัจจุบัน (๒๕๕๕) ผอ.โรงเรียน…) แห่งโรงเรียนมวกเหล็กวิทยา ที่เปิดโอกาสให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้และทำกิจกรรมต่างๆ เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ตลอดระยะเวลาที่เรียนที่มวกเหล็กวิทยา

นายวิธวิทย์  ประสานศักดิ์ทวี  ครูโรงเรียนบ้านลาดใหญ่ สพป.ชัยภูมิ ๑ ที่ได้แนะนำให้ข้าพเจ้าสมัครเข้าร่วมโครงการพัฒนาศักยภาพบุคลากรและส่งเสริมการใช้ Social Media ในการจัดการเรียนรู้ ซึ่งทำให้รู้จักกับการสร้างเว็บล็อก (บล็อก) ของ http://www.wordpress.com ซึ่งวิทยากรคือคุณกติกา สายเสนีย์ ทำให้ข้าพเจ้าได้รับการต่อยอดความรู้และความคิดเพิ่มเติมหลังจากพัฒนาบล็อก http://kruaun.bloggang.com มาระยะหนึ่ง

นายชูเดช  อำพันทอง ผู้อำนวยการโรงเรียนสำโรงทาบวิทยาคม (๒๕๕๓) สำหรับความกรุณาให้ข้าพเจ้าได้รับเข้าการอบรมในครั้งนั้น ตลอดจนการสนับสนุนการพัฒนาเว็บล็อกอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการอนุญาตให้เข้าร่วมการประชุมสัมมนาเกี่ยวกับโครงการนี้ทุกครั้งขณะที่รับราชการที่โรงเรียนสำโรงทาบวิทยาคม แม้บางครั้งจะใช้เวลาทั้งสัปดาห์ก็ตาม

นายเอนก รัตน์ปิยะภาภรณ์ ผอ.สำนักเทคโนโลยีเพื่อการเรียนการสอน พี่เมาะ-นางอัจฉรา  จันทพลาบูรณ์ หัวหน้ากลุ่มเผยแพร่และพัฒนาบุคลากรด้านเทคโนโลยี และเจ้าหน้าที่กลุ่มเผยแพร่ฯ ทุกๆ คน สำหรับโอกาสให้ข้าพเจ้าได้เข้ารับการพัฒนาต่อยอดความรู้ความคิดอย่างต่อเนื่องตลอดสองปีที่ผ่านมา จากโครงการที่จัดโดย สทร.

นายวรวิทย์  ไชยวงศ์คต ครูโรงเรียนเจริญศิลป์ศึกษาฯ จ.สกลนคร, นางสาวขนิษฐา  วทัญญู ครูโรงเรียนเมืองใหม่ฯ จ.ลพบุรี, นายวุฒิพงษ์  การุญ ครูโรงเรียนบ้านม่วงวิทยา จ.สกลนคร, นางสาววราภรณ์  เฉิดดิลก ศึกษานิเทศก์ สพป.กาญจนบุรี เขต ๑, นางสาวสุรีรัตน์  จุติกรี ครูโรงเรียนบ้านหลุมข้าว จ.นครราชสีมา, นายณัฐพล  บัวอุไร ครูโรงเรียนเตรียมอุดมฯ ลำลูกกา จ.ปทุมธานี และเพื่อนๆ ชาว SMEdu สำหรับคำแนะนำต่างๆ ในการพัฒนาบล็อก ทุกคำแนะนำดีเหล่านั้น ช่วยให้ข้าพเจ้าพัฒนาบล็อกได้อย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะในยามมีปัญหาและอุปสรรค

เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่ในบล็อกนี้เป็นเรื่องของคณิตศาสตร์ ถ้าจะไม่กล่าวถึงครูคณิตศาสตร์ก็คงจะไม่ได้ ครู….. ครูโรงเรียนวัดเกษแก้ว ผู้ค้นพบความสามารถด้านคณิตศาสตร์ของข้าพเจ้าคนแรกและได้พัฒนาความสามารถนั้นตลอดปีการศึกษา ๒๕๒๙ ที่เรียนที่นั่น ครูสุวรี  วิชยานุวัตร ครูภัทราวรรณ  เมตตา ครูสุนันท์  แสงสว่าง ครูสุกัญญา  เอี่ยมสะอาด ครูประนอม  จอดนอก ครูประจำชั้นผู้สอนคณิตศาสตร์ที่โรงเรียนชุมชนบ้านวังน้ำเย็นมิตรภาพที่ ๑๗๙ (ปัจจุบัน อนุบาลวังน้ำเย็นมิตรภาพที่ ๑๗๙) ครูรัตนา  ระยานนท์ ครูรัชนีย์  เลิศหัสดีรัตน์ แห่งโรเงรียนมวกเหล็กวิทยา ศ.ดร.ณรงค์  ปั้นนิ่ม, รศ.ดร.สมพล  เล็กสกุล, รศ.กมล  เอกไทยเจริญ, รศ.ดร.พิชชากร  แปลงประสพโชค, อ.สุวรรณา  คล้ายกระแส, อ.มยุรี  บุญอาจ, อ.ละเอียด  ปรารถนาดี และอาจารย์ทุกๆ ท่านแห่งภาควิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ที่ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ในวิชาคณิตศาสตร์ให้กับข้าพเจ้า และอาจารย์คณะศึกษาศาสตร์ (รวมทั้งภาควิชาคณิตศาสตร์) ที่ได้ปลูกฝังความเป็นครูให้กับข้าพเจ้า

เพื่อนร่วมงานทุกๆ คนที่เปิดโอกาสให้ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติงาน และเรียนรู้เรื่องราวต่างๆ มากมายที่โรงเรียนสำโรงทาบวิทยาคม โดยเฉพาะ ผอ.แสน  แหวนวงศ์, รองฯ วีระพล  สายหอม, ครูสารภี  สามารถ, ครูสารภี  สายหอม, ครูกฤตวรรณ  เรืองทุม, ครูสุวคนธ์  ทองแม้น และครูทุกท่าน สำหรับคำแนะนำ และคำสอนต่างๆ มากมาย อีกทั้งคอยให้กำลังใจในทุกๆ เรื่องในชีวิต และครูโรงเรียนโคกยางวิทยา สำหรับกำลังใจในการพัฒนางาน

เพื่อนๆ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมศึกษา และอุดมศึกษาที่คอยแวะเวียนมาเยี่ยมบล็อก และให้กำลังใจในการพัฒนางาน และร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เสมอมาโดยไม่ได้ปิดบังอำพราง

ที่สุดของที่สุด ครูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของข้าพเจ้า คือ บิดา มารดา ที่ได้พร่ำสอนบทเรียนต่างๆ มากมายในชีวิต คอยดูแลเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ และพี่ชายของข้าพเจ้าที่ยอมเสียสละไม่เรียนเพื่อให้น้องได้เรียน ตลอดจนบุคคลอื่นๆ อีกมากมายที่ไม่สามารถกล่าวถึงได้หมดในที่นี้

ถ้าหากผลการจากทำบล็อกนี้มีความดีอยู่บ้าง ข้าพเจ้าขอใช้เป็นเครื่องบูชา ขอบพระคุณ และขอบคุณบุคคลทั้งหลายเหล่านั้นที่ทำให้ข้าพเจ้าได้มีความสำเร็จในวันนี้

 

รางวัลนี้ไม่ใช่สิ้นสุดการพัฒนา แต่รางวัลนี้จะเป็นแรงผลักดันที่จะพัฒนางานนี้ต่อไปเรื่อยๆ ครับ