เหตุการณ์สำคัญในประวัติ
และพัฒนาการของคณิตสาสตร์:
ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ
(ประมาณ ค.ศ.1150 – ค.ศ.1500)
ในคริสต์ศตวรรษที่ 11 ได้มีผู้นำวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ของกรีกมาเผยแพร่ในยุโรป ในศตวรรษที่ 12 ได้มีการแปลหนังสือจากภาษาอาหรับเป็นภาษาลาตินกว่า 90 ฉบับ รวมถึงเอลิเม้นต์ของยุคลิด และอัลมาเจสของปโตเลมีด้วย และในยุโรปได้เริ่มใช้ระบบตัวเลขฮินดู – อารบิก ด้วย ศตวรรษที่ 13 มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในยุโรปได้เกิดขึ้น เช่น มหาวิทยาลัยปารีส ออกซฟอร์ด แคมบริดจ์ เนเปิล เป็นต้น มีการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ในมหาวิทยาลัย
- ค.ศ.1202 นักทฤษฎีจำนวนชาวอิตาเลียนนามลีโอนาร์โน ปิซาโน พีโบนักชี (Leonardo Pisano Fibonacci, ค.ศ….) เขียนหนังสือเกี่ยวกับการใช้ลูกคิด การใช้เลขศูนย์ และระบบตัวเลขอารบิก (ฮินดู) ความสำคัญของการใช้สัญกรณ์กำหนดตำแหน่ง (Positional notation) และคุณค่าของระบบทศนิยม
- ค.ศ.1225 ฟีโบนักชีเขียนหนังสือเรื่อง Liber Quadratorum ซึ่งเขาได้พัฒนาพีชคณิตโดยอาศัยพื้นฐานของระบบตัวเลขอารบิก
- ค.ศ.1299 กฎหมายฉบับหนึ่งถูกประกาศใช้ในเมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี กฎหมายฉบับดังกล่าวสกัดกั้นการใช้ตัวเลขฮินดู – อารบิก โดยนักการธนาคารที่อำนาจเชื่อว่าตัวเลขระบบดังกล่าวสามารถปลอมแปลงได้ง่ายกว่าตัวเลขโรมัน
- ค.ศ.1482 หนังสือเอลิเมนต์ของยุคลิดแห่งอะเล็กซานเดรียฉนับปรับปรุงได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในเมืองเวณิช ประเทศอิตาลี
ขอบคุณครับที่ให้ความรู้
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยือน